70 x100 cm, acryl en olieverf op doek

Niets is mooier dan de aanblik van muzikanten die zich de ziel uit hun lijf spelen. Die met passie en grandeur alle registers opentrekken en in opperste exaltatie gestalte geven aan het verhaal van de componist. Die blijmoedige opgewektheid ontstaat in de concertzaal echter zelden zonder tegenprestatie. De componist heeft zich vaak eerst door kommer en conflict moeten worstelen om tot een doelmatige dramaturgie te komen. Het bijna mythische verhaal van Beethovens doofheid is daarvan een goed voorbeeld maar het bewijst vooral dat je ook met veel ruis en ellende in je hoofd toch muziek kunt componeren die hartstocht onder hoogspanning oproept. Muziek die klinkt als een uitbarsting van oerkracht. Een overrompelende extase.

♪ Bohuslav MARTINU, Sonate nr. 1 voor cello en piano, 1939