70 x 70 cm, acryl en olieverf op doek
‘s Morgens geef ik mij graag over aan de behaaglijke warmte van het bed en laat ik met genoegen mijn nauwelijks ontwaakt bewustzijn terugzinken in de slaap. Maar soms is de roep van de ochtend sterker dan mezelf en moet ik absoluut naar buiten om niets te missen van dat bijzondere moment waarop het duister traag verdwijnt in het sfumato van de dageraad.
Zo’n zeldzame ochtend verdient een muzikaal eerbetoon.
♪ Franco CESARINI, Aubade voor saxofoon en strijkkwartet, 1994
Geef een reactie