70 x 90 cm, acryl en olieverf op doek

Toen Annelies, hoogzwanger, in de tuin verkoeling zocht in de schaduw van een boom, leverde zij mij ongevraagd de volmaakte houding voor een portret. En terwijl ik in mijn hoofd al met vorm en kleur bezig was, zong Andreas Scholl op de radio toevallig de aria ‘Ombra mai fu’ van Haendel. ‘Ombra mai fu, di vegetabile, caro ed amabile, soave piu’, wat vrij vertaald zoveel betekent als : ‘Nooit was mij de schaduw van een boom aangenamer, dierbaarder en zoeter’. De tempoaanduiding ‘largo’ (traag en waardig) die de componist bij deze aria maakte leek mij de uitgelezen titel voor dit werk.

♪ George Friedrich HÄNDEL, ‘Ombra mai fu’ uit de opera Serse, 1738