60 x 120 cm, acryl en olieverf op doek

Gustav Mahler was een filosofisch ingesteld mens en een religieus kunstenaar en met zijn emotionele muziek stelde hij diepgaande vragen over de raadselachtigheid van het bestaan.
Als we vandaag naar zijn muziek zouden luisteren – als we al zouden willen horen wat hij wil vertellen – wat horen we dan?
Bijvoorbeeld het Adagio uit zijn Tiende Symfonie, zijn testament: muziek die rustig begint met romantische en melancholische klankvelden maar evolueert naar een verscheurende uitbarsting doorheen alle geledingen van het orkest. Horen we de uitbraak van een crisis? Een stapeling van atonale klanken? Of horen we een muzikaal akkoord waarin denken en voelen elkaar, ondanks alles, toch vinden?
MAHLER 10 is mijn beeldende vertaling van een luistersessie.

♪ Gustav MAHLER, Adagio uit Symfonie nr. 10, 1910